Była sobie Kia Sorento.
Taka zwyczajna, prosto z salonu , mimo to piękna i pełna uroku .Miała wielu przyjaciół z którymi lubiła sobie pojeździć.
Tworzyli zgraną paczkę .

niestety często nie zabierali jej na wyprawy ze sobą , mówili – nie wjedziesz maleńka , nie dasz rady .

dawała radę , ale nic nie pomagały tłumaczenia.
Popsujesz sobie coś , mówili , porysujesz zderzaczki
Zostawiali ją samotną a sami radośnie ruszali na podbój górek , dołków i błota.

Czasem jechała za nimi , stawała sobie za drzewkiem , żeby nikt jej nie widział i ze łzami na reflektorach obserwowała jak baraszkują w terenie.

Za którymś razem nie wytrzymała.

Pojechała sama, mimo, że każdy jej zawsze mówił – nie jeździ się w teren samemu.
Całą drogę płakała , zużyła calusieńki płyn do spryskiwania reflektorów , ale parła do przodu .
Zastanawiała się czego jej brakuje .
Jest piękna , młoda , ma wspaniałe kształty, reduktor i ramę .
Wtem zobaczyła miejsce do którego przyjeżdżali jej przyjaciele .
Ja tam nie wjadę – zapłakała .
Musze coś zrobić, życie umyka , lata lecą , wkrótce nikt nie będzie mnie chciał oprócz rdzy 
Nie chcę być brzydkim kaczątkiem, chcę być z przyjaciółmi , jeździć tam gdzie oni , przeżywać te same przygody, mieć wspólne cele.
Długo stała i myślała, a czym dłużej patrzyła się przed siebie tym bardziej utwierdzała się w przekonaniu , że to co zrobi zmieni całkowicie jej życie , na takie jakie chce i pragnie.

Najpierw zastanowiła się dlaczego nie chcą ją zabierać , czego jej brakuje .
Jestem za niska – pomyślała 

Wróciła pędem do garażu.
Zaczęła się rozglądać wokoło.
Jest –  znalazła .

To podniesie mnie trochę .
Ale to nie wszystko , potrzebne są sprężyny , amortyzatory .
Wkrótce wszystko leżało obok niej . Zaczęła porównywać – no tak , te są dłuższe – biorę te.

Jak one pięknie wyglądają , choć ukryte pod spódnicą 

Wkrótce wpadła w euforię , jak to wspaniale modernizować się , dlaczego nie robiłam tego wcześniej , jest tyle cudownym rzeczy które można na siebie włożyć 

Wkrótce zmęczona ale radosna zerknęła w lustro .
Hm . czegoś tu jeszcze brakuje 

Wiem – krzyknęła i poleciała w głąb warsztatu gdzie po chwili ze sterty żelastwa wyciągnęła zapomniany przez kogoś zderzak.

Rozejrzała się czy nikogo nie ma i rozebrała się …