Polski Klub Kia Sorento

Katy-rozumiem Twój "ból" - sam czasem też mam okresy, kiedy że przez dłuższy czas nie mogę się wyrwać do lasu, i aż mnie wtedy nosi w domu...
Niedzielne polowanie bardzo udane-spotkanie z rodziną łosi, widok kilkunastu saren biegających po polach, podziwianie bobrzych budowli, a potrafią ściąć naprawdę solidne drzewo i zbudować porządną tamę. "Przy okazji" dwie sztuki czarnego zwierza strzelone na polowaniu - no i możliwość spotkania z kolegami, poprzebywania w lesie, pooddychania tym powietrzem, poczucia specyficznego klimatu kniei -bezcenne.. Co znaczą wobec tego zmarznięte ręce, przemoczone nogi - drobiazgi. Każdy wyjazd i każdy pobyt w lesie jest inny, niepowtarzalny i wart poświęconego czasu.

rkalabun
latem jak objeżdżałam teren to okazało sie, że u mnie w obwodzie bobry leśniczemu wycięły zagajnik sosonowy nad samą Obrą, nie miały już nic innego w pobliżu bo dąbki i buczki poszły wcześniej to wzięły się za sosnę...

Dziś po poludniu postanowione-jadę na kozy.. Szybki telefon do kolegi-jedzie ze mna Zbieram potrzebne rzeczy-lornetka, amunicja, sztucer, pastorał-w kkońcu najbardziej lubię polować z podchodu, przebieram się w "leśne" ubranie, wskakujęd do Sorci i w łowisko. O 15 jestem u kumpla, chwilę czekam na niego i wyruszamy. Pierwsze napotkane w łowisku poletko oziminy-i niespodzianka-jest koza z koźlakiem-chyba dziś Hubert nad nami czuwa. Przejeżdżamy kawałek dalej, zostawiamy autko i po cichu klucząc młodnikiem podchodzimy sarny powoli, ostrożnie żeby nie spłoszyć. Dochodzimy na strzał, biorę pastorał, opieram o niego sztucer, mierzę i... tak spokojnie, bez niepokoju koza z młodym powoli skubie rośliny, co chwila podnosząc głowę i nasłuchując, w tym czasie koźlak zajada spokojnie wiedząc, że matka czuwa.. popatrzyłem sobie na ten obrazek kilka ładnych minut, odwróciłem i powoli ostrożnie wróciliśmy do samochodu.
Jedziemy dalej, jeszcze będzie okazja. Dojeżdżamy do starych stawów leżących pośrodku lasu, teraz już pozarastanych trzcinami, łoziną, okolonych olchami i brzozami-idealne miejsce dla bobrów, a i łosie często przychodzą, i dziki nie pogardzą błotną kąpielą. Pomiędzy stawami wąska grobla-na jedno auto, droga wąska, miejscami zarośnięta krzakami. Decyzja-jedziemy-po drugiej stronie miejsca, gdzie lubią wychodzić sarny. W połowie grobli widzimy po lewej stronie wyrwę głębokości ok. 1 metra-efekt działalności bobrów. Na piechotę sprawdzam miejsce-powinienem przejechać powoli z prawej strony, więc do przodu. I nagle niespodzianka-zapadam się prawą
stroną, Sorcia zawisa na ramie i tylnym moście, obydwa koła z prawej strony w powietrzu. Próbuję wyjechać-załączam Usela-na nic. Wychodzimy z auta i do roboty. Podnośnik, saperka-kurcze-w miejscach, gdzie trzeba podkopać twardo jak ch..a. A koła wiszą w powietrzu-to bobry robiąc podkop pod groblą zrobily nam niespodziankę prawie godzina walki, już nawet miałem dzwonić po KSA-ale kto mnie znajdzie w środku lasu i wreszcie ufff, udało się, Sorcia wyjechała. Zrobiło się już ciemno, wskakujemy do auta zmęczeni ale szczęśliwi i ruszamy dalej. Wyjeżdżamy bez dalszych "przygód" z lasu, przed nami kolejne pole i co za widok-6 piękny ch saren skubiących rośliny w świetle reflektorów. Na widok i odgłos nadjeżdżającego auta nawet się nie poruszyły, dalej spokojnie skubały jakby wiedziały, że dziś z naszej strony już nic im nie grozi. A my-zmęczeni niedawnym wysiłkiem ale zadowoleni z siebie popatrzylismy przez chwilę na kozy, po czym wróciliśmy do domu bez strzału. Do następnego razu...

rkalabun pisze: A my (...) popatrzylismy przez chwilę na kozy, po czym wróciliśmy do domu bez strzału.

Znam to uczucie ale to stare, studenckie czasy i chyba trochę z innej beczki

Witam.
Czy poleci ktoś koło z wawy lub okolic, dziadek jest myśliwym na mazurach ale po wylewie już raczej nie wiele mi podpowie.
No i jak się zabrać za dołączenie do takiego koła. Jak często trzeba być na wezwanie podczas stażu, koszta itp.

Myślistwo to hobby dla elity , bawiłem się w to ,a może są pasjonaci sportów strzeleckich wiatrówka, pinball łucznictwo, przy okazji zlotów klubu można zorganizować zawody ,przecież nie każdy musi taplać się w błotku /choć to fajna zabawa/.

Czy zaglądają tu jeszcze jacyś myśliwi?
Darz bór

Witam kolegów po lufie ,sympatyków i przeciwników / do 14 lat w PZŁ

Nie ważna polowanie ,ważne towarzystwo
z polowaniem jest jak z wędkowaniem nie idzie po ryby tylko na ryby
DAMIAN

Witam Kolegów Myśliwych i Koleżanki Diany.
Tak się składa że od prawie roku mam Sorento i jestem członkiem PZŁ.

Czołem i darz bór w przeddzień naszego święta.

Xors pisze:Czy zaglądają tu jeszcze jacyś myśliwi?
Darz bór

A pewnie!
Nowy na forum, świeżo upieczony właściciel Sorento a w PZŁ o 11 lat.

Darz Bór!

Jakoś mi ten sport nie przypadł do gustu

Myśliwych przegoniło Wojsko Obrony Terytorialnej , ostatnio wszędzie ćwiczą .

Bogdanm to tak jakbyś w dziale Astronomia napisał , że nie lubisz patrzeć w gwiazdy
Zamiast pisać co Ci nie przypadło do gustu napisz co przypadło i jakie masz hobby

bogdanm pisze:Jakoś mi ten sport nie przypadł do gustu

Kolego;
Bo i trudno to nazwać sportem.
Łowiectwo to swego rodzaju styl życia, sposób na nie.
Łowiectwo to cała otoczka, bogata tradycja i piękne obyczaje.
Łowiectwo to dźwięk sygnałówki w piękny mglisty poranek, to ciarki na karku gdy basowo zaryczy Rykowiskowy byk.
Nieodzowną częścią łowiectwa jest I strzał, ale ten zawsze jest naj mniej przyjemną częścią tej pasji.